Annelik Mesaisi

 

Elif sabah güneşin ışıklarıyla gözlerini açtı. Altı aylık bebeği yanı başında uyuyordu. "Acaba saat kaç ki bebek hala uyuyor?" diye şaşkınlıkla düşünürken saate baktı. Saat sabah sekiz olmuştu. Kendini dinlenmiş ve uykusunu almış hissediyordu. Bunun için de şaşkındı...

"Kaç saat uyudum ki ben, memelerim de süt dolmuş iyice.” Gece üçte bir kere uyanmıştı sanki. “Aaaaaa!" Elif şaşkınlığını gizleyemedi. Çünkü 5 saat kesintisiz uyumuştu ve kendini gerçekten dinlenmiş hissediyordu. Bebeğinin ağlamasıyla değil uykusunu alarak uyanmıştı uzun zaman sonra.

"Anne olmak gerçekten zor." dedi Elif içinden. "Uzun zamandır bu kadar çok uyumadığım için sevinsem mi üzülsem mi bilemedim." dedi tebessümle.

Daha bebeği doğmadan önceki zamanlar geldi aklına. Üniversitedeyken final zamanları beş saat uyuyordu.  Az uyuduğunda doyamıyordu uykuya ve tüm gün zor geçiyordu onun için.. Ne kadar da yorgun ve uykusuz sınavlara gitmişti.

"Vay be, artık uykusuzluğa daha dayanıklıyım." diye düşündü gülerek.

Elif' in artık yataktan kalkması gerekiyordu. Çünkü dün gece bebeği uyuturken kendisi de uyuya kalmıştı ve ev işleri de haliyle birikmişti. Dün akşamdan biriken bulaşıklar mutfakta öylece duruyordu. Akşam yemeğinden sonra temizlenmemiş bir masa ve yerde ekmek kırıntıları vardı. Bebeğin mama sandalyesinin her yerine yemek bulaşmış ve kurumuştu. Bebeğin oyuncakları etrafa dağılmıştı ve yerdeki tozlarla iç içeydiler. Ama neyse ki bunların bebek büyütürken normal olduğunu artık biliyordu. Eski Elif olsa evin hali böyleyken asla uyuyamazdı.

Elif sadece uyku konusunda değil başka konularda da daha dayanıklı ve güçlü olmaya başladığını fark etti.

"Çoğu zaman ev işlerini yapamıyorum. Bebeğin bir günü bir gününü tutmuyor ki, bazen uzun uzun uyuyor keyfi yerinde oluyor, bazen de ne uyuyor ne de duruyor. Önceden ev dağınıkken ne kadar da stres olurdum. Yapmam gereken diğer bütün şeyleri bırakıp, o evi anında toplardım, temizlerdim. Şimdi o kadar da önemli değil, çünkü istesem de yapamıyorum..." diye düşündü tebessümle. Bu kabulleniş onun isteklerini azaltmıştı ve artık bu konuda stres olmuyordu.

"Önceden dışarı çıkmak için arkadaşlarım bana en az bir saat önceden haber vermedikleri zaman çok sinirlenirdim. Tam istediğim gibi hazırlanmaya vaktim yetmiyordu çünkü. Şimdi ise otuz dakikada hem bebeği hem kendimi hazırlayabiliyorum. Artık; her şeyim tam olsun, diye uğraşmıyorum. Çünkü istesem de olmuyor :)" diye düşünürken, bebek de hafiften mırıldanmalarla uyanmaya başladı. Tebessümle bebeğine baktı. Zaten sinemaya gitmeyi, canı sıkılınca dışarı çıkıp yürümeyi veya bir kahve içmeyi, bütün bunları düşünmeyi bile unutmuştu. Bu minicik yavrusu ile sinemaya gitmeyi hayal bile edemiyordu.

Bebeği sabırla uyutmaya çalışırken tahammül seviyesinin arttığını, bebeğiyle daha iyi ve kaliteli zaman geçirmek için ev işlerinde daha esnek olduğunu, bebeği kendi yemek yiyebilmeyi  öğrensin diye her yerin batmasını göze aldığını, her şeyi eskisi kadar kafasına takmadığını fark etti Elif.

"Ben mi çocuğu yetiştiriyorum yoksa çocuk mu beni yetiştiriyor?"

Tam da düşüncelere derin derin dalmışken içeriden gelen ses;  

“İngaaaaaaa, ingaa!”

Elif irkilip derin düşüncelerden hemen çıktı. "Evet annelik mesaisi başladı...:)"

İnsan hayatta ne kadar çok şey isterse o kadar çok stres olur. Stres olmanın sebebi de budur aslında. İstediğini yapamamak... Yada yapamayacağı şeyleri istemek. İnsan hayatta isteklerini kontrol altına aldığında stresini de kontrol altına almış olur. Tıpkı Elif’in istese de yapamayacağı şeyleri istememeyi öğrenmesi gibi…

Çocuklar mı bizi yetiştiriyor, biz mi çocuklarımızı, yoksa birbirimizi mi?   

 Deneyimsel Tasarım Öğretisi, gerçeklikle beslenen bir strateji ilmidir.

Deneyimsel Tasarım Öğretisi; insanın gerçek amacını amaç edinmiştir…

Kim Kimdir ile başlayan, İlişkilerde Ustalık ve Başarı Psikolojisi ile devam eden programları; insanların kendi dünlerine göre daha mutlu ve daha başarılı olmalarına katkı sağlar.

"İnsanoğlu, yeryüzünde var olduğundan beri, 

En büyük dostu ve düşmanı hiç değişmedi. 

Aynadaki kişi...

Tek başına neler yapabileceğini keşfet!" 

Yahya Hamurcu