Ekimdi,
Kasımdı derken,
Göz açıp kapayana kadar geçmişti zaman.
Film gibi.
Hayatta böyle değil miydi zaten?
Sonsuz zaman içerisinde, göz açıp kapamak kadar kısa.
Madem hayat kısa.
Madem yaşamam gereken bir ömür var.
Madem bana verilen bir zaman var.
Bu ömrün bana neden verildiğini bulmam gerek.
Benden beklenen ne?
Tesadüfen varolmuş olamam herhalde?
Bir şeyler bekleniyor olmalı.
Bir amacım olması gerekiyor.
Bir şeyleri seçiyor olmam gerekiyor ki bir anlamım olsun.
Neye karar vermem gerekiyor bu film sahnesinde?
Peki ya bu filmin başrol oyuncusu kim?
Kendi senaryomu kendim mi yazıyorum?
Yoksa bir başkasının yazdığı senaryoyu mu oynuyorum?
Kendi sahnemin başrolü müyüm?
Yoksa kendi sahnemde çoktan figüran haline geldim de, haberim mi yok?
Ya figüran olmam gereken yerde başrol olmaya çalışmalarım?
Başkalarının yerine hedef belirlemelerim?
Oysaki insana sadece 1 tane başrol hakkı verilmişti.
Ne acı bu hakkı başkası için kullanmak…
Peki, ben bu sahnede kime oynuyorum?
Her anıma şahit olan Tek olana mı? Yoksa tek bir anıma bakarak beni yargılayana mı?
Kendisi muhtaç olana mı? Hiç kimseye muhtaç olmayana mı?
Deneyimsel Tasarım Öğretisi, gerçeklikle beslenen bir strateji ilmidir.
Deneyimsel Tasarım Öğretisi; insanın gerçek amacını amaç edinmiştir…
Kim Kimdir ile başlayan, İlişkilerde Ustalık ve Başarı Psikolojisi ile devam eden programları; insanların kendi dünlerine göre daha mutlu ve daha başarılı olmalarına katkı sağlar.
"İnsanoğlu, yeryüzünde var olduğundan beri,
En büyük dostu ve düşmanı hiç değişmedi.
Aynadaki kişi...
Tek başına neler yapabileceğini keşfet!"
Yahya Hamurcu
Ne kadar anlamlı bir yazı olmuş. Bu hayatta tesadüfen varolamayız bizden istenen var. Peki biz ne kadar farkındayız bizden istenenin
YanıtlaSilKendi sahnemizi güçlendirip güzelleştirme dileğiyle 😊 Çok öz ve anlamlı bir yazı kaleminize sağlık 🌿
YanıtlaSilPeki, ben bu sahnede kime oynuyorum?
YanıtlaSilHer anıma şahit olan Tek olana mı? Yoksa tek bir anıma bakarak beni yargılayana mı?
Sahnedeki başrolü kimseye kaptırmayalım. Sahnenin hakkını verebilenlerden olalım.
YanıtlaSilHarika bir yazı olmuş.
YanıtlaSilİnsan kendi hayatını gözünün önüne getirince ne kadar acı bir tabloyla karşılaşıyor... Acı ama çok doğru bir konu hakkında yazılmış, güzel bir yazı. Emeklerinize sağlık
YanıtlaSilNe güzel bir yazı olmuş, elinize emeğinize sağlık.
YanıtlaSilRolümüz küçükte olsa , payımıza düşeni eniyi şekilde oynayabilenlerden olabilmek ümidiyle.
YanıtlaSilBu hayatta hangi sahnedeyim? Kimin sahnesinde rol aldığımı düşünüyorum da kendi sahnemden çok hep başkalarının sahnesine girmişim. Çok acı.
YanıtlaSilÖnce fayda…
YanıtlaSilKendi sahnemizin rolünü iyi oynayabilmenin farkındalığına sahip olabiliriz umarım. Farkındalık uyandıran bir yazı olmuş😌
YanıtlaSil